İzmirli farklıdır. Simite, gevrek der, çekirdeğe çiğdem.

Mc Donald’s kültürümüz yoktur bizim, odun ateşinde yengen yeriz.

Sigortaya asfalya deriz.

Dükkan önlerinde tavla turnuvalarımız vardır.

Geliyorum yerine, geliyom der, gelecek misin yerine, gelcen mi deriz.

Domatese domat der, bir oturuşta 50 midye yer, “daha yesem mi” diye düşünürüz.

Uzunca tatil planları yapmayız, Perşembeden Çeşme’ye kaçar, olmadı Foça, Karaburun yaparız.

Evlerin, içinde oturmayı pek sevmez, dışarılara atarız kendimizi.

Eskiden fuarımız vardı, tüm illerden akın, akın gelirlerdi.

Ya şimdi ne değişti de yaşanmaz hal aldı güzelim İzmir?

Vapurlara binmek ayrı bir dert, inmek ayrı bir dert.

Vapurda, WC ihtiyacınız olduğunda, görevli “yok” der, ihtiyaç sahibi “oğlum prostatlıyım nasıl tutayım” itirazında bulunur. Görevli “ az kaldı” diye cevap verir.

 

 

İzmir’in sembolü saat kulesi etrafında, kuşyemi satıcılarını görenler, bir anda kendilerini Pakistan ya da Hindistan meydanında sanır. Çok mu zordur, bu kişilere stand yapmak?

 

 

Ya Konak Meydanı’ndaki bu çöplere ne demeli?

 

 

Aziz Başkan bundan üç yıl önce, “evimizden çıkıp denize gireceğiz”  demişti. Denize girmekten vazgeçtik, kıyıları temizleyin bari.

İzmirli hak ediyor mu bu görüntüleri?

 

 

Önümüz seçimler, halktan hangi yüzle bir beş yıl isteyeceksiniz? 

Sosyal Demokrat bir belediye olarak, nasıl açıklayacaksınız belediye avukatının kızını özel kaleme alıp memuriyete geçirmenizi? Sırada İsa Baç’ın kızı mı var? Giderayak daha kaç bürokratın evlatları özel kalem kadrosundan memuriyete geçecek?