x
     
30.10.2015 20:36:36
Okunma: 4910
0 Yorum

Ayberk Aksu ayberkaksu06@gmail.com
OTİZMİN 9 BELİRTİSİ..,

       
        Aslında hepimiz doğuştan algımız açılana kadar yani bebekken safkan otizmliyiz. Bebeklerde gözlerini kaydırır, anlamsız ses çıkarır, ellerini sallar, salyası akar, tavanda birşey görmüş gibi bakar ve bizde deriz; "aaa melekleri görüyor.". Bu belirtilerin hepsi otizm demek ki, hepimiz doğduğumuzda otizmliyiz ya da otizmliler bebekler gibi saf ve temiz kalmış. O zaman otizmli Ayberk değilde bebek Ayberk diye bakar ve ona göre yaklaşırsak yaptığı herşey gözümüze hoş görünür, tıpkı bebekler gibi. Bebeklerde  üstümüze kusar, işer derizki ; "ayyy ben senin çişine kurban olurum" diyerek severiz. Oysa otizmli yapsa; "Offf yeter be bıktım senden yeterrrrrr ." diyerek isyan ederiz. Oysa bebeğe de biz yediririz, döker üstünüze püskürtür ama yinede ne tatlıymış benim oğlum deriz. Oysa Ayberk'e yedirirken; "Offff artık kendin ye be!", bide salyası aksa; "Offfff yaaaaa gene mi şu salyanı tut artık pis çocuk bıktım." deriz. Oysa ki Ayberk'i de bebek görüp ona da sabırla , yavaş yavaş herşeyi öğretsek inanın bebeklerden daha çabuk tepki alıyorsunuz. Çünkü bu çocuklar inanılmaz zeki ve yetenekli.
 
Ben Ayberk'i ilk gördüğümde otizmin 9 belirtisi fazlaca vardı. Sallanma, göz teması kuramama , konuşamama , ısırma , bağırma ,özbakım yapamama , yardımsız yemek yiyememe ,kendi temizliğini yapamama gibi sorunları vardı.Ayrıca o meşhur krizler ve  uykusuzluk,  %100 saf kan otizmliydi. Ben otizmi araştırdığımda ve Ayberk'in aldığı eğitimleri görünce ,  benim faydam olamayacağını aksine yanlış birşey yaparımda krize girer diye 1 yıl hiç yaklaşmadım. O da bana sadece uzaktan bakıyordu o kadar. Halbuki şimdi düşünüyorumda o aynı Ayberk ben aynı Naciye idik. 
 
Sonra bir gün bakış açımı değiştirdim. Onu otizmli değil de; kör, topal, sağır, dilsiz 1 yaşında bebek olarak gördüm ve ona göre yaklaştım. Tıpkı bir bebeğin altını temizler gibi 14 yaşındaki Ayberk'in altını hiç gocunmadan tiksinmeden temizledim. Salyasını elimle sildim , aynı kaşıkdan yedim. Çok ilginç ki hiç tiksinmedim. Onu  gerçekten bebek gibi görüyordum . Sonuç ; ilk 15 günde algıları açılmaya başladı, ikinci ay sonunda 20 kilo vermiş, tüm özbakımını kendi yaptığı gibi, artık evin bir bireyi olarak evin sorumluluklarından üstüne düşeni yapıyordu. Dördüncü ay sonunda ünlü bir giyim firmasında manken oldu, altı ay sonrada Tekirdağ yüzme şampiyonu oldu. Artık herşeyini tek başına yaptığı gibi , birde ne imkan verirsen onu da yapmaya başladı. İlk iki ay çok yoğun ilgilendim,  daha sonraları sadece imkan verdim ve yaptıkça özgüveni gelişti. Şu an hiçbir eğitim vermiyorum, herşeyi kendi yapıyor. Otizmli biri olarak bizden daha duzenli yaşıyor. Ben bunu şuna benzetiyorum. Bizim çocuklarımızın beyni bilgisayar gibi 1-0 larla dolu , sürekli kayıt halinde, gözler de video kamera demek ki Ayberk'in formatında arıza varmış dedim. Biz de bilgisayarımız çalışmayınca ne yaparız, sıfırlayıp yeniden format atarız. Bilgisayara ne yüklersen onu kullanırsın ne bir eksik ne bir fazlası.
 
Ayberk'in formatını sıfırlayıp yeniden formatladım. İlk önce en basit şeyleri yükledim.  İlk günler temel ihtiyaçlarından olan beslenmeyi formatladım. Tabi ki  günde 8 saat çalışınca kısa sürede sonuç aldım. Sonra temizlik formatlamayı öğrendiğim için ilkini 5 günde yaptıysam, ikinciyi 3 günde derken böyle böyle format attım ve ne verdiysem onu aldım. Mesela yemekten önce el yıkama sonra sofra hazırlama sonra kaldırma sonra diş fırçalama, el sabunlama rutinini formatlamayı başarınca 3 yıldır bu sıra hiç aksamıyor. Çoğu zaman ben fırçalamıyorum , yıkamıyorum ancak o asla aksatmıyor. Yani doğru formatı atınca asla eksik olmuyor , aksine gelişiyor. Sonuç olarak çocuklarımızı otizmli diyerek ne yapacağımızı bilemediğimiz durumda olmaktansa , onların formatını sıfırlayın ve yeniden kişiye özel format yazın. Yani ilk önce evinde onu  ihtiyaçları doğrultusunda formatlayın. Daha sonra ekstra programlar yükleyebilirsiniz.
 
Kısacası olmaz, olmuyor, yapamıyorum demeyin. Bugüne kadar herşeyi denediysen ve başaramadıysan birde bakış açını değiştir. Otizmi unut  ve çocuğunu yeniden anlamaya çalış.
 
Empati çok önemli. Sevgiler, saygılar.
 

 

Etiketler: