Doğru ise, Belediyeciliğin ruhuna da ihanettir.

2011 yılında büyük bir törenle açılmıştı Tay Park…
Cevat Durak döneminde; çocuklar, aileler, engelliler, hayvan dostları için umutla hazırlanmıştı.
İçinde sadece atlar değil,
Hayaller vardı.
Çünkü Tay Park, “başka bir belediyecilik mümkün” diyenlerin vitriniydi.
Veteriner kliniği, çocuk parkı, kafeterya…
Ve o asil hayvanlar: Atlar.

Bugün sosyal medyada bir paylaşım düştü gündeme:
“Karşıyaka Belediyesi atları sattı.”

Kim sattı? Neden sattı?
Bir açıklama yok.
Ama söylenti çok.
İddialara göre mevcut başkan Behice Yıldız İşçimenler atları elden çıkardı.
Sebep: Maddi zorluk.
Yani bütçe dar, vizyon küçük, irade sarsılmış…

Ama biz soralım:
Tay Park’ın amacı rant değil, yaşamı zenginleştirmek değil miydi?
Madem belediye zor durumda, neden ilk gözden çıkarılan canlı varlıklar oluyor?
Neden en önce çocukların, gençlerin umutla baktığı atlara kıyılıyor?

Ve esas sorumuz şu:
Belediyenin elindeki her taşınmazı, her arsayı, her canlıyı satıp kimlere kaynak yaratıyorsunuz?
Bugün at, yarın Tay Park’ın arsası mı?

Zaten iddialar var:
Belediyenin elinde “arsa” diye bir şey kalmadı.
Elde ne varsa “malum kişilere” devredilecek deniyor.
İnsan merak ediyor…
Acaba bu satışlar bir planın parçası mı?
Yeni bir “Tay” projesi mi, yoksa sessiz bir tasfiye mi?

Biz biliyoruz:
Bu işler şeffaf yürütülmezse, belediyecilik olmaz.

Behice hanım iddia edildiği gibi sattıysanız;

İhale yaptınız mı?

Hibe etti iseniz meclisten onay aldınız mı?

Onaysız ihalesiz sattı iseniz ben alırdım o atları.