Adı İzmir’den, ruhu bu şehirden doğan Temiz İzmir Derneği olarak yıllardır sahadayız.
Masamızda çay değil plan notları, ihale ilanları, uydu görüntüleri, encümen kararları duruyor.
Biz bu kenti seviyoruz ama aynı zamanda gözetliyoruz, izliyoruz, soruyoruz.
Çünkü hesap sormak vatandaşın hakkıdır.
Cevap vermek kurumların görevidir.
İzmir’in bugün en temel sorunu sadece trafik değil, sadece deprem değil, sadece bütçe değil.
En büyük sorun şeffaflığın bu şehirde giderek buharlaşması.
İhale dosyaları kapalı, imar planları hızla değişiyor, belediye taşınmazları ardı ardına satılıyor.
Soruyoruz, bekliyoruz, cevap yok.
Biz sustukça daha çok satılacak, biz sustukça daha çok gözden kaçacak.
Ve işte tam bu yüzden, ben ve mücadele arkadaşlarım Ercüment Şahin ve Naki Avşar ile birlikte, vatandaşlardan gelen ihbarlar doğrultusunda ruhsata aykırı yapıları, plan dışı kullanım kararlarını, belediyenin taşınmaz satışlarını ve bunlardan elde edilen gelirlerin akıbetini adım adım takip ediyoruz.
Sadece konuşmuyoruz, soruyoruz.
Yazıyoruz.
Belgeliyoruz.
Gerekirse mahkemeye taşıyoruz.
4982 sayılı Bilgi Edinme Kanunu bizim elimizde kalkan, vatandaşın anayasal hakkıdır.
Bir plan değiştiyse neden?
Bir taşınmaz satıldıysa kaça?
Gelir elde edildiyse nerede?
Belgeler gelmiyorsa takip ediyoruz.
Yanıt gecikiyorsa yeniden soruyoruz.
Cevap verilmiyorsa kamuoyuna aktarıyoruz.
Çünkü yöneten de bizden güç alıyor, karar veren de.
Çünkü hesap vermeyen yönetim belediye değil,
ancak bir şirket gibi gizlenen bir yapı olur.
Ve biz buna izin vermeyeceğiz.
Bu şehir bizim, çocuklarımızın, geleceğin.
Bir imza, bir ihale, bir plan notu bile İzmir’in kaderini değiştirir.
Bizim görevimiz izlemek değil takip etmek.
Yalnızca eleştirmek değil yargıya taşımak.
Ve yalnızca görmek değil duyurmak.
Bu kente borcumuz var.
İzmir’i İzmir yapan değerler para ile değil, mücadele ile korunur.
Biz bu nedenle buradayız.
Sözümüz net, duruşumuz açık:
İzmir bizim evimiz.
Ev kiraya verildiğinde bile sözleşme yapılıyor
Peki kent satılırken nasıl susarız?
Susmayacağız.
Nivent Kurtuluş
28.11.2025
BÖLÜM 1— “Parsel, Bilirkişi ve Koşu Bandı”
Sahne 1 – Dernek Ofisi / Sabah
Masanın üzerinde 1 kahve, 28 dosya, 94 plan çıktısı.
Üçümüzün gözleri kan çanağı, ama motivasyon full.
Ercüment (planı açar):
“Ben böyle plan görmedim. Üst ölçekli plan başka, bu başka…
Bu ne? İmar değil, puzzle!”
Naki (ruhsat dosyasını sallayarak):
“Hesaplıyorum, hesaplıyorum…
Bu kadarcık yere bu kadar bina nasıl sığmış?”
Ercüment:
“Sığmamış zaten! Baksana kat yükseklikleri kaçmış, çekme mesafeleri kaymış, kullanım alanı şişmiş!”
Naki:
“Burada imalat fazlası var.
Tekrar hesapladım — yine yanlış!
Bir daha hesapladım — hâlâ yanlış!”
Nivent:
“Yanlış olan hesap değil, yapılan iş!”
Sahne 2 – Bilirkişi Raporu Açılıyor
Bilgisayarda PDF açılır.
Raporun üstünde kocaman yazı:
“Bilirkişi ücreti: Son nefesine kadar ödemeli!”
Naki:
“Bu ücretle villa alınır yahu, rapor hâlâ ‘yerinde görülmedi’ diyor.”
Ercüment:
“Yerinde görseler daha fazla mı isteyecekler?”
Nivent (ayağa fırlar):
“Susun! Ben savcılığa gidiyorum.
Bu raporu da, bu planı da, bu hesapları da götürüyorum!”
(Hızlı yürüyüş, gerilim müziği, kapı çarpışı)
Sahne 3 – Adliye Koridoru
Koşuyoruz — savcılık, belediye, mahkeme…
Sanki maraton.
Naki nefes nefese:
“Durun… durun…
Elimdeki ruhsatın da nefesi daraldı!”
Ercüment:
“Ben üst ölçekli planı alıp geliyorum, koşun önüme kapatmayın!”
Nivent (dosyayı savcılığa uzatır):
“Sayın Savcı, biz yine geldik.
Yeni ihbar, yeni dosya, yeni plan!”
(Savcı kameraya bakar, dördüncü duvar yıkılır)
Savcı (şaşkın):
“Siz sezon finali gibisiniz.
Her hafta yeni bölüm!”
Son Sahne – Üçlü Sözümüz
Masanın başındayız.
Planları açmışız.
Kalemler havada.
Ercüment: “Üst ölçekli planı olmayan projeyi kabul etmeyiz!”
Naki: “Ruhsat uymazsa bina uymaz — arsa daha hiç uymaz!”
Nivent: “Susmayız, görmezden gelmeyiz — dosyayı savcılığa yollarız!”
Ve hep beraber kameraya dönüp final repliğini patlatırız:
“İmar komedisi sürüyor — Biz de peşindeyiz!”
Yeni bölüm yakında:
